Po długim czasie| umarł król egipski.| Synowie Izraela narzekali na swoją ciężką pracę i jęczeli,| a narzekanie na ciężką pracę dochodziło do Boga.| I wysłuchał Bóg ich jęku,| pamiętał bowiem o swoim przymierzu| z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem.| Spojrzał Bóg na synów Izraela i ulitował się nad nimi.|||

   Pan mówił do Mojżesza:| «Dosyć napatrzyłem się na udrękę ludu mego w Egipcie| i nasłuchałem się narzekań jego na ciemiężców,| znam więc jego uciemiężenie.|| Zstąpiłem, aby go wyrwać z ręki Egiptu| i wyprowadzić z tej ziemi| do ziemi żyznej i przestronnej,| do ziemi, która opływa w mleko i miód,| na miejsce Kananejczyka, Chetyty, Amoryty,| Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty.|| Teraz oto doszło wołanie Izraelitów do Mnie,| bo też naocznie przekonałem się| o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie.|| Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona,| i wyprowadź mój lud, Izraela, z Egiptu«.|||

   Piotr, napełniony Duchem Świętym| powiedział: «Przełożeni ludu i starsi!| Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj| w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie,| to niech będzie wiadomo wam wszystkim| i całemu ludowi Izraela,| że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, którego ukrzyżowaliście,| a którego Bóg wskrzesił z martwych,| że przez Niego| ten człowiek stanął przed wami zdrowy.|||

   On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących,| tym, który stał się głowicą węgła.|| I nie ma w żadnym innym zbawienia,| gdyż nie dano ludziom pod niebem| żadnego innego imienia,| w którym moglibyśmy być zbawieni«.|||

   Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry| do pewnego miasta w pokoleniu Judy.| Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.|||

   Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi,| poruszyło się dzieciątko w jej łonie,| a Duch Święty napełnił Elżbietę.|| Wydała ona okrzyk i powiedziała:|

   «Błogosławiona jesteś między niewiastami| i błogosławiony jest owoc Twojego łona.| A skądże mi to,| że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?|| Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach,| poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie.|| Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła,| że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana«.|||

   Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy;| potem wróciła do domu.||