Wyrośnie różdżka z pnia Jessego,| wypuści odrośl z jego korzeni.| I spocznie na niej| Duch Pański,|| duch mądrości i rozumu,| duch rady i męstwa,| duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.|| Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej.|

Nie będzie sądził z pozorów ani wyrokował według pogłosek;| raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie| i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok.|| Rózgą swoich ust| uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg| uśmierci bezbożnego.|| Sprawiedliwość| będzie mu pasem na biodrach,| a wierność przepasaniem lędźwi.|||

Wtedy wilk| zamieszka wraz z barankiem,| pantera z koźlęciem razem leżeć będą,|| cielę i lew| paść się będą pospołu i mały chłopiec będzie je poganiał.|| Krowa i niedźwiedzica przestawać będą z sobą przyjaźnie,| młode ich razem będą legały.| Lew też| jak wół będzie jadał słomę.|| Niemowlę| igrać będzie na gnieździe kobry,| dziecko włoży swą rękę| do kryjówki żmii.|| Zła czynić nie będą ani działać na zgubę po całej świętej mej górze,| bo kraj się napełni znajomością Pana,| na kształt wód,| które przepełniają morze.|||

Owego dnia to się stanie:| Korzeń Jessego| stać będzie na znak dla narodów.|| Do niego ludy przyjdą po radę,| i sławne będzie miejsce jego spoczynku.|||

To, co niegdyś zostało napisane,| napisane zostało także dla naszego pouczenia,| abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma,| podtrzymywali nadzieję.|| A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę,| niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa| te same uczucia żywili do siebie| i zgodnie jednymi ustami wielbili Boga| i Ojca Pana naszego Jezusa Chrystusa.|||

Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem,| bo i Chrystus przygarnął was – ku chwale Boga.|| Albowiem Chrystus – powiadam – stał się sługą obrzezanych| dla ukazania wierności Boga| i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom| oraz po to, żeby poganie| za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga,| jak napisano:

«Dlatego oddawać Ci będę cześć między poganami| i śpiewać imieniu Twojemu».|||

W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel| i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa:| «Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie».|| Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza,| gdy mówi: «Głos wołającego na pustyni:| Przygotujcie drogę Panu,| dla Niego prostujcie ścieżki!»|||

Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej| i pas skórzany około bioder,| a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny.|| Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea| i cała okolica nad Jordanem.| Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan,| wyznając swoje grzechy.|||

A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu faryzeuszów i saduceuszów,| mówił im:

«Plemię żmijowe,| kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?| Wydajcie więc godny owoc nawrócenia,| a nie myślcie, że możecie sobie mówić:| „Abrahama mamy za ojca”,|| bo powiadam wam, że z tych kamieni| może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi.|| Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew.| Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu,| zostaje wycięte i wrzucone w ogień.|||

Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia;| lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie;| ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów.|| On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.| Ma On wiejadło w ręku| i oczyści swój omłot:| pszenicę zbierze do spichrza,| a plewy spali w ogniu nieugaszonym».|||

To, co niegdyś zostało napisane,| napisane zostało dla naszego pouczenia,| abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma,| podtrzymywali nadzieję.|| A Bóg,| który daje cierpliwość i pociechę,| niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa| te same uczucia żywili do siebie| i zgodnie jednymi ustami wielbili Boga| i Ojca Pana naszego Jezusa Chrystusa.|||

Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem,| bo i Chrystus przygarnął was ku chwale Boga.|| Mówię bowiem: Chrystus stał się sługą obrzezanych| dla okazania wierności Boga| i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom| oraz po to, żeby poganie| za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga,| jak napisano: «Dlatego oddawać Ci będę cześć między poganami| i śpiewać imieniu Twojemu».|||

W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel| i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa:| «Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie».|| Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza,| gdy mówi:

«Głos wołającego na pustyni:|
Przygotujcie drogę Panu,|
Prostujcie ścieżki dla Niego».|||

Sam zaś Jan nosił odzienie i sierści wielbłądziej| i pas skórzany około bioder,| a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny.|||

Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea| i cała okolica nad Jordanem.| Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordanie,| wyznając przy tym swe grzechy.|||

A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu faryzeuszów i saduceuszów,| mówił im:

«Plemię żmijowe,| kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?| Wydajcie więc godny owoc nawrócenia,| a nie myślcie, że możecie sobie mówić:| „Abrahama mamy za ojca”,|| bo powiadam wam, że z tych kamieni| może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi.|| Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona.| Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu,| będzie wycięte i w ogień wrzucone.|||

Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia;| lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie;| ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów.|| On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.| Ma On wiejadło w ręku| i oczyści swój omłot:| pszenicę zbierze do spichrza,| a plewy spali w ogniu nieugaszonym».|||