Znaki lektorskie:
||| = d³uga przerwa
|| = ¶rednia przerwa
| = krótka przerwa
↓ = obni¿enie g³osu
↑ = podniesienie g³osu
podkre¶lenie =
= akcent logiczny lub gramatyczny
podkre¶lenie =
= mocny akcent logiczny

Kontakt: Ika


  

Oaza Nowego ¯ycia stopnia trzeciego, dzieñ Ukoronowania
Dzieñ piêtnasty: ¦wiadectwo mi³o¶ci Ko¶cio³a
Stacja: Bazylika Naj¶wiêtszej Marii Panny na Zatybrzu

 
PIERWSZE CZYTANIE: Dz 7, 44-50 (LM VI, 21*)

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

Szczepan powiedzia³ do ludu, starszych i uczonych:|

   «Nasi ojcowie mieli na pustyni Namiot ¦wiadectwa.| Ten bowiem, który rozmawia³ z Moj¿eszem,| rozkaza³ zbudowaæ go| wed³ug wzoru, który Moj¿esz ujrza³.|| Przyjêli go nasi ojcowie i pod wodz± Jozuego| wnie¶li do ziemi pogan,| których Bóg wypêdzi³ przed ojcami naszymi,| a¿ do czasów Dawida.| On znalaz³ ³askê przed Panem| i prosi³, aby móg³ wznie¶æ przybytek dla Boga Jakuba.|||

   Ale dopiero Salomon wybudowa³ Mu dom.| Najwy¿szy jednak nie mieszka w dzie³ach r±k ludzkich,| jak mówi Prorok: „Niebo jest moj± stolic±,| a ziemia podnó¿kiem stóp moich.| Jaki¿ dom zbudujecie Mi, mówi Pan,| albo gdzie¿ miejsce odpoczynku mego?| Czy¿ tego wszystkiego nie stworzy³a moja rêka?”»|||

   Oto s³owo Bo¿e.

 
PSALM RESPONSORYJNY: Ps 95(94), 1-2. 4-5. 6-7ab (LM VI, 22*)
Refren: Stañmy z rado¶ci± przed obliczem Pana.

    Przyjd¼cie, rado¶nie ¶piewajmy Panu, *
    wzno¶my okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia,
    stañmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
    rado¶nie ¶piewajmy Mu pie¶ni.

W Jego rêku g³êbiny ziemi, *
szczyty gór nale¿± do Niego.
Jego w³asno¶ci± jest morze, które sam stworzy³, *
I ziemia, któr± ulepi³y Jego rêce.

    Przyjd¼cie, uwielbiajmy Go padaj±c na twarze, *
    zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzy³.
    Albowiem On jest naszym Bogiem, *
    a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego rêku.

 

 

DRUGIE CZYTANIE: Ef 2, 19-22 (LM VI, 26*)

Czytanie z Listu ¶wiêtego Paw³a Aposto³a do Efezjan.

Bracia:|

   Nie jeste¶cie ju¿ obcymi i przychodniami,| ale jeste¶cie wspó³obywatelami ¶wiêtych| i domownikami Boga,|| zbudowani na fundamencie aposto³ów i proroków,| gdzie kamieniem wêgielnym jest sam Chrystus Jezus.| W Nim| zespalana ca³a budowla| ro¶nie na ¶wiêt± w Panu ¶wi±tyniê,|| w Nim i wy tak¿e wznosicie siê we wspólnym budowaniu,| by stanowiæ mieszkanie Boga| przez Ducha.|||

   Oto s³owo Bo¿e.

 

 

¦PIEW PRZED EWANGELI¡: J 4, 24
Ojciec chce mieæ prawdziwych czcicieli,
którzy bêd± oddawaæ Mu cze¶æ w Duchu i prawdzie.

 
EWANGELIA: J 4, 19-24 (LM VI, 33*)

S³owa Ewangelii wed³ug ¶wiêtego Jana.

Kobieta z Samarii powiedzia³a do Jezusa:|

   «Panie, widzê, ¿e jeste¶ prorokiem.| Ojcowie nasi oddawali cze¶æ Bogu na tej górze,| a wy mówicie, ¿e w Jerozolimie jest miejsce,| gdzie nale¿y czciæ Boga».|||

   Odpowiedzia³ jej Jezus: «Wierz Mi, kobieto,| ¿e nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze,| ani w Jerozolimie nie bêdziecie czcili Ojca.|| Wy czcicie to, czego nie znacie,| my czcimy to, co znamy, poniewa¿ zbawienie bierze pocz±tek od ¯ydów.| Nadchodzi jednak godzina,| owszem ju¿ jest,| kiedy to prawdziwi czciciele| bêd± oddawaæ cze¶æ Ojcu| w Duchu i prawdzie,| a takich to czcicieli chce mieæ Ojciec.|| Bóg jest duchem;| potrzeba wiêc, by czciciele Jego| oddawali Mu cze¶æ w Duchu i prawdzie».|||

   Oto s³owo Pañskie.