My jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym|| – my, którzy sprawujemy kult w Duchu Bożym| i chlubimy się w Chrystusie Jezusie,| a nie pokładamy ufności w ciele.|| Chociaż ja| także i w ciele mogę pokładać ufność.|| Jeśli ktoś inny mniema, że może ufność złożyć w ciele,| to ja tym bardziej:|| obrzezany ósmego dnia,| z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina,|| Hebrajczyk z Hebrajczyków,|| w stosunku do Prawa – faryzeusz,|| co do gorliwości| – prześladowca Kościoła,|| co do sprawiedliwości legalnej – stałem się bez zarzutu.|||

Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem,| ze względu na Chrystusa uznałem za stratę.|| I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę| ze względu na najwyższą wartość| poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana.|||

W owym czasie przybliżali się do Jezusa| wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.|| Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie:| «↓Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi↓».||

Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:||

«Któż z was,| gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich,|| nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni| i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?|| A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona| i wraca do domu;|| sprasza przyjaciół i sąsiadów| i mówi im: „Cieszcie się ze mną,|| bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.|||

Powiadam wam: Tak samo w niebie| większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca,|| niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych,| którzy nie potrzebują nawrócenia.|||

Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm| zgubi jedną drachmę,|| czyż nie zapala światła, nie wymiata domu| i nie szuka starannie, aż ją znajdzie?|| A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki|| i mówi: „Cieszcie się ze mną,|| bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam”.|||

Tak samo, powiadam wam, radość nastaje wśród aniołów Bożych| z jednego grzesznika, który się nawraca».|||

My jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym,|| my, którzy oddajemy cześć w Duchu Bożym| i chlubimy się w Chrystusie Jezusie,| a nie pokładamy ufności w ciele.|| Chociaż ja| także i w ciele mogę pokładać ufność.|| Jeśli ktoś inny mniema, że może ufność złożyć w ciele,| to ja tym bardziej:|| obrzezany w ósmym dniu,| z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina,|| Hebrajczyk z Hebrajczyków,|| w stosunku do Prawa faryzeusz,|| co do gorliwości| prześladowca Kościoła,|| co do sprawiedliwości legalnej stałem się bez zarzutu.|||

Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem,| ze względu na Chrystusa uznałem za stratę.|| I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę| ze względu na najwyższą wartość| poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego.|||

Zbliżali się do Jezusa| wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.|||

Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie:| «↓Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi↓».||

Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:|| «Któż z was,| gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich,|| nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni| i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?|||

A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona| i wraca do domu;|| sprasza przyjaciół i sąsiadów| i mówi im: „Cieszcie się ze mną,|| bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.|||

Powiadam wam: Tak samo w niebie| większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca,|| niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych,| którzy nie potrzebują nawrócenia.|||

Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm| zgubi jedną drachmę,|| czyż nie zapala światła, nie wymiata domu| i nie szuka starannie, aż ją znajdzie?|||

A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki|| i mówi: „Cieszcie się ze mną,|| bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam”.|||

Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych| z jednego grzesznika, który się nawraca».|||