Znaki lektorskie:
||| = d³uga przerwa
|| = ¶rednia przerwa
| = krótka przerwa
↓ = obni¿enie g³osu
↑ = podniesienie g³osu
podkre¶lenie =
= akcent logiczny lub gramatyczny
podkre¶lenie =
= mocny akcent logiczny

Kontakt: Ika


 

S³owo dnia z tekstu pró¶b Jutrzni wg t³umaczenia ks. Wojciecha Danielskiego: Wys³awiajmy naszego Zbawiciela, który przez swe Zmartwychwstanie zaja¶nia³ ¶wiatu.

22 listopada 2016 Wtorek 34 tyg. w ci±gu r. 2
Wsp. ¶w. Cecylii, dziewicy i mêczennicy
[Istnieje mo¿liwo¶æ wybrania czytañ o mêczennikach albo o dziewicach, je¶li siê chce uczciæ wspomnienie.
PIERWSZE CZYTANIE: Oz 2, 16b. 17b. 21-22
EWANGELIA: Mt 25, 1-13]

Lekcjonarz tom 1:
2015      1975

2015

ROK II Wtorek 34

PIERWSZE CZYTANIE: Ap 14, 14-20
S±d ostateczny jako ¿niwo i winobranie

Czytanie z Apokalipsy ¶wiêtego Jana Aposto³a.

Ja,| Jan,| ujrza³em: Oto bia³y ob³ok| – a Siedz±cy na ob³oku podobny do Syna Cz³owieczego,| mia³ z³oty wieniec na g³owie i w rêku ostry sierp.|||

I wyszed³ inny anio³ ze ¶wi±tyni,| wo³aj±c g³osem dono¶nym do Siedz±cego na ob³oku:| «Zapu¶æ Twój sierp i ¿niwa dokonaj,| bo przysz³a ju¿ pora dokonaæ ¿niwa, bo dojrza³o ¿niwo na ziemi!»|| A Siedz±cy na ob³oku rzuci³ swój sierp na ziemiê i ziemia zosta³a z¿êta.| I wyszed³ inny anio³ ze ¶wi±tyni, która jest w niebie, i on mia³ ostry sierp.|||

I wyszed³ inny anio³ od o³tarza, maj±cy w³adzê nad ogniem| i dono¶nie zawo³a³ do trzymaj±cego ostry sierp:| «Zapu¶æ twój ostry sierp| i poobcinaj grona winoro¶li ziemi, bo jagody jej dojrza³y!»|| I rzuci³ anio³ swój sierp na ziemiê,| i obra³ z gron winoro¶l ziemi,| i wrzuci³ je do t³oczni Bo¿ego gniewu – ogromnej.| I wydeptano t³oczniê poza miastem,| a z t³oczni krew wytrysnê³a a¿ po wêdzid³a koni na odleg³o¶æ tysi±ca i sze¶ciuset stadiów.|||

Oto s³owo Bo¿e.

 
PSALM RESPONSORYJNY: Ps 96(95), 10. 11-12. 13
REFREN (por. 13ab): Pan Bóg nadchodzi, aby s±dziæ ziemiê.

G³o¶cie w¶ród ludów,
¿e Pan jest królem.
On ¶wiat tak utwierdzi³, ¿e siê nie zachwieje, *
bêdzie sprawiedliwie s±dzi³ ludy.

Niech siê raduj± niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je nape³nia.
Niech siê ciesz± pola i wszystko, co na nich ro¶nie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykuj± z rado¶ci.

Przed obliczem Pana, który ju¿ siê zbli¿a, *
który ju¿ siê zbli¿a, by os±dziæ ziemiê.
On bêdzie s±dzi³ ¶wiat sprawiedliwie, *
a ludy wed³ug swej prawdy.

 

 

¦PIEW PRZED EWANGELI¡: Ap 2, 10c
B±d¼ wierny a¿ do ¶mierci,
a dam ci wieniec ¿ycia.

 
EWANGELIA: £k 21, 5-11
Zapowied¼ zburzenia ¶wi±tyni

S³owa Ewangelii wed³ug ¶wiêtego £ukasza.

Gdy niektórzy mówili o ¶wi±tyni,| ¿e jest przyozdobiona piêknymi kamieniami i darami,| Jezus powiedzia³: «Przyjdzie czas,| kiedy z tego, na co patrzycie,| nie zostanie kamieñ na kamieniu, który by nie by³ zwalony».|||

Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nast±pi?| I jaki bêdzie znak, gdy siê to dziaæ zacznie?»||

Jezus odpowiedzia³: «Strze¿cie siê, ¿eby was nie zwiedziono.| Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem| i bêd± mówiæ: „To Ja jestem” oraz „Nadszed³ czas”.| Nie pod±¿ajcie za nimi!| I nie trwó¿cie siê, gdy pos³yszycie o wojnach i przewrotach.| To najpierw musi siê staæ,| ale nie zaraz nast±pi koniec».|||

Wtedy mówi³ do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu.| Wyst±pi± silne trzêsienia ziemi, a miejscami g³ód i zaraza;| uka¿± siê straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».|||

Oto s³owo Pañskie.

 

1975

ROK II Wtorek 34

PIERWSZE CZYTANIE: Ap 14, 14-20
S±d ostateczny jako ¿niwo i winobranie

Czytanie z Ksiêgi Apokalipsy ¶wiêtego Jana Aposto³a.

Ja,| Jan,| ujrza³em: Oto bia³y ob³ok,| a Siedz±cy na ob³oku podobny do Syna Cz³owieczego,| mia³ z³oty wieniec na g³owie, a w rêku swoim ostry sierp.|||

I wyszed³ inny anio³ ze ¶wi±tyni,| wo³aj±c g³osem dono¶nym do Siedz±cego na ob³oku:| «Zapu¶æ twój sierp i ¿niwa dokonaj,| bo przysz³a ju¿ pora dokonaæ ¿niwa, bo dojrza³o ¿niwo na ziemi».|| A Siedz±cy na ob³oku rzuci³ swój sierp na ziemiê i ziemia zosta³a z¿êta.| I wyszed³ inny anio³ ze ¶wi±tyni, która jest w niebie, i on mia³ ostry sierp.|||

I wyszed³ inny anio³ od o³tarza, maj±cy w³adzê nad ogniem| i dono¶nie zawo³a³ do maj±cego ostry sierp:| «Zapu¶æ twój ostry sierp| i poobcinaj grona winoro¶li ziemi, bo jagody jej dojrza³y».|| I rzuci³ anio³ swój sierp na ziemiê,| i obra³ z gron winoro¶l ziemi,| i wrzuci³ je do t³oczni ogromnej Bo¿ego gniewu.| I wydeptano t³oczniê poza miastem,| a z t³oczni krew trysnê³a a¿ po wêdzid³a koni na tysi±c i sze¶æset stadiów.|||

Oto s³owo Bo¿e.

 
PSALM RESPONSORYJNY: Ps 96(95), 10. 11-12. 13
REFREN (por. 13b): Pan Bóg nadchodzi, aby s±dziæ ziemiê.

G³o¶cie w¶ród ludów, ¿e Pan jest królem, *
tak ¶wiat On utwierdzi³,
¿e siê nie zachwieje, *
bêdzie sprawiedliwie s±dzi³ ludy.

Niech siê raduj± niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je nape³nia.
Niech siê ciesz± pola i wszystko, co na nich ro¶nie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykuj± z rado¶ci.

Przed obliczem Pana, który siê zbli¿a, *
który ju¿ siê zbli¿a, by os±dziæ ziemiê.
On bêdzie s±dzi³ ¶wiat sprawiedliwie, *
a ludy wed³ug swej prawdy.

 

 

¦PIEW PRZED EWANGELI¡: Ap 2, 10c
B±d¼ wierny a¿ do ¶mierci,
a dam ci wieniec ¿ycia.

 
EWANGELIA: £k 21, 5-11
Zapowied¼ zburzenia ¶wi±tyni

S³owa Ewangelii wed³ug ¶wiêtego £ukasza.

Gdy niektórzy mówili o ¶wi±tyni,| ¿e jest przyozdobiona piêknymi kamieniami i darami,| Jezus powiedzia³: «Przyjdzie czas,| kiedy z tego, na co patrzycie,| nie zostanie kamieñ na kamieniu, który by nie by³ zwalony».|||

Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nast±pi?| I jaki bêdzie znak, gdy siê to dziaæ zacznie?»||

Jezus odpowiedzia³: «Strze¿cie siê, ¿eby was nie zwiedziono.| Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem| i bêd± mówiæ: „Ja jestem” oraz: „nadszed³ czas”.| Nie chod¼cie za nimi.| I nie trwó¿cie siê, gdy pos³yszycie o wojnach i przewrotach.| To najpierw musi siê staæ,| ale nie zaraz nast±pi koniec».|||

Wtedy mówi³ do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu.| Bêd± silne trzêsienia ziemi, a miejscami g³ód i zaraza;| uka¿± siê straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».|||

Oto s³owo Pañskie.